Wanneer je werkt met een clicker, beoog je bepaald gedrag te bekrachtigen (=versterken). Simpeler gezegd; je wil hiermee aan je hond aangeven dat wat hij precies op dat moment doet, gewenst gedrag is. En uiteindelijk wil je graag dat hij dat gedrag nog eens laat waardoor je dit gedrag uiteindelijk een naam (commando) kan geven.
Je hebt in grote lijnen 2 variaties binnen de clickertraining. De ene gaat over luren, ofwel lokken. Je lokt bepaalt gedrag uit en zodra de hond dit uitvoert, klik je en geef je de beloning. Denk hierbij bijvoorbeeld aan dat je hond lokt met een koekje onder je been door zodat hij gaat liggen. Wanneer zijn buik de grond raakt, klik je en geef je de beloning. De klik betekent hierbij dan vaak ook einde van de oefening.
De tweede variatie gaat over freeshaping, ofwel de hond zelf laten nadenken. Hierbij bemoei je je niet met je hond en laat je je hond zelf bedenken wat jij graag van hem wil. Voorwaarde hierbij is wel dat je setting zo maakt dat de hond een hele grote kans heeft op succes. Als ik aan de ene kant van de tuin op 40 meter afstand een doos neerzet en dan vervolgens op diezelfde 40 meter ga staan afwachten of mijn hond in die doos gaat zitten, dan heb je een hele kleine kans op succes en een hele groot kans op stress bij de hond omdat hij er totaal niets van begrijpt.
In het filmpje zie je 4 verschillende oefeningen. We beginnen met een viltje dat Soul met zijn poot aan moet raken. Dit heeft hij wel eens gedaan, maar lang geleden. Dus ik maak de stap in het begin heel klein (“klik” … ja, klopt het gaat over het viltje, “klik” … het klopt inderdaad dat je je poot erop moet zetten). Ik had de oefening nog niet met 2 viltjes gedaan en mijn doel was dan ook om hem elke poot op een apart viltje te laten zetten.
Tijdens de oefeningen geef ik geen geen actieve aanwijzingen en ook geen commando’s. Wel praat ik af en toe even tegen hem om te vertellen dat hij zo goed bezig is. Dat heeft niets met de clicker te maken verder, maar met in contact blijven. Zolang het de hond niet afleidt, is dat prima.
Waar ik verder nog graag mee speel, is waar de hond de beloning krijgt. Als hij iets toch nog best moeilijk vindt (zoals liggen op het kleedje), dan gooi ik de beloning in de buurt van het kleedje. Wanneer hij het al beter snapt, dan gooi ik de beloning juist wat verder weg zodat hij én kan ontspannen door even te snuffelen én omdat ik daarna kan zien of hij het echt begrepen heeft. Dat laatste zie je dan aan dat hij zo snel mogelijk weer de betreffende handeling gaat uitvoeren. Ook is het een goede graadmeter vind ik zelf dat wanneer hij er snel naar toe loopt; hij echt nog zin heeft in de oefeningen en als hij wat trager wordt, dat het dan een mooi moment wordt om het trainen af te ronden.
Wanneer ik met het freeshapen train, dan betekent de klik: “ Dit doe je goed, hier krijg je een beloning voor en je mag het nog een keer doen”. Het is dus geen einde oefening; ik vraag de hond te blijven werken totdat ik aangeef dat het spelletje stopt.
Reactie plaatsen
Reacties