Wanneer je je goed goed voelt, je goed functioneert en leeft naar je kernwaarden, dan zal er waarschijnlijk sprake zijn van welzijn, ofwel wel-zijn, Ook voor onze honden geldt dit. Als een hond lekker in zijn vel zit, fijn meedraait in de roedel en de gelegenheid heeft om soort-eigen gedrag te laten, dan is er een grote kans dat de hond in balans is en zich prettig voelt.
Welzijn kunnen we onder andere meten aan de hand van lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, gezondheid en of de hond in staat is om regelmatig soorteigen hondengedrag te vertonen.
Soorteigen gedrag is gedrag dat past bij de natuurlijke behoefte van de/je hond. Dus zonder dat wij als mensen hier in bijgestuurd hebben. Zo zal een hond er van nature waarschijnlijk niet voor kiezen om aan een lijntje te lopen of om te gaan zitten bij de straat. Je kunt wel denken aan: snuffelen (lang en veel ;-)), rennen, sociale interactie met mensen en dieren, lekker eten en klimmen en klauteren.
Wanneer een hond geen hond-eigen gedrag kan of durft te tonen, dan zal er - naast dingen als ziekte - waarschijnlijk sprake van zijn dat de hond nooit geleerd heeft hoe dat werkt of hij wordt zodanig onderdrukt (structureel of door trauma) dat hij geen (soort) eigen gedrag mag of durft te laten zien.
Het is belangrijk om te kijken naar het welzijn over een langere periode. Negatieve ervaringen wegen meestal zwaarder dan de positieve, dus als er iets gebeurt waar je hond niet blij van wordt, zorg er dan voor dat er meerdere positieve ervaringen tegenover staan.
Onderzoek naar menselijk geluk leert ons ook dat we niet voortdurend extreem positieve emoties hoeven te ervaren om gelukkig te zijn (bijvoorbeeld feesten of de adrenaline rush van parachutespringen). Het is juist belangrijk om vaak positieve emoties van lage intensiteit te ervaren die ons gelukkig maken.
Het is daarom ook niet nodig om honden constant adrenaline te laten ervaren. We kunnen ons beter richten op regelmatige en fijne ervaringen zoals: lekker eten, spelen, beweging en mentale uitdaging.
Als we de keuzes van onze honden te veel beperken, is er wellicht niet genoeg gewicht aan de positieve kant van de welzijnsbalans. Het is daarbij belangrijk dat de hond mag kiezen wat hij zelf leuk vindt. Natuurljk moet dit wel veilig zijn voor de hond. De ene hond zal lekker een hele tijd ergens willen snuffelen terwijl een andere hond juist graag lekker door de sloot wil rennen. Er zijn kleine ontdekkingsreizigers die erg blij worden van oneffen terrein waar ze kunnen klimmen en klauteren en er zijn honden die graag samen zijn met andere soortgenoten.
Tekst gebaseerd op een mailing van Dr. Else Verbeek
Reactie plaatsen
Reacties