Soms blaffen honden en heeft niemand er last van. En soms is het blaffen ook zodanig vaak of intens dat je er zelf last van hebt of dat de buren het vervelend vinden. Ik vind het belangrijk om te achterhalen waarom je hond overmatig blaft. Alleen dan kan je een oplossing vinden die structureel is. En niet te vergeten ook goed is voor het dier.
Oorzaken van blaffen.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je hond blaft naar voorbijgangers:
- Je hond ervaart een gevoel van dreiging en wil het mogelijk gevaar afwenden door de voorbijgangers af te schrikken met veel kabaal
- Je hond ervaart een gevoel van dreiging en wil met het blaffen aangeven dat er mogelijk gevaar is
- Je hond ervaart een gevoel van verlangen en wil contact maken met de voorbijgangers (of de honden die passeren), je hond probeert hun aandacht te trekken.
- Je hond ervaart een gevoel van frustratie, bijvoorbeeld omdat je hond graag contact zou willen maken en hij dat dus niet kan
- Je hond verveelt zich en grijpt elke mogelijkheid aan om leven in de brouwerij te krijgen
- Je hond ervaart een combinatie van de hierboven genoemde emoties
Hoe weet je wat er aan de hand is?
Het is niet altijd makkelijk om te ontdekken hoe de hond zich voelt. Vaak zie je een eerste keer in een bepaalde situatie wel hoe aan zijn lichaamshouding hoe hij zich voelt en hoe vaker bepaalde situaties zich voordoen, hoe vaker er ook een vorm van gewenning van het gedrag kan optreden. Ook kan de hond zich stoerder gaan voordoen dan hij zich voelt om dat hij bijvoorbeeld heeft gemerkt dat een ander(e hond) weggaat wanneer hij heel hard blaft. Dan zou het op zelfverzekerd wegjagen kunnen lijken, maar in de basis was de hond eigenlijk gewoon bang en heeft zichzelf aangeleerd maar een grote mond op te zetten.
Het is daarom belangrijk om heel goed naar de lichaamssignalen van de hond te blijven kijken. Zeker ook de - subtiele - veranderingen in een lichaamshouding zijn van belang. Een hond die alleen maar bang is, staat bijvoorbeeld alleen maar in standje vluchten. Een hond die ambivalent gedrag vertoont, laat wisselende signalen van bijvoorbeeld zelfverzekerdheid en angst. Een voorbeeld is hiervan is de oren omhoog en de staart naar beneden. Of blaffen en naar een andere hond toegaan en dan toch gauw weer naar achteren.
Hoe kan je hier mee omgaan?
In grote lijnen kan je op 3 manieren omgaan met dit ongewenste gedrag.
1. Manag de situatie
Probleem het geblaf zoveel mogelijk te voorkomen. Dat kan praktisch door bijvoorbeeld (tijdelijk) raamfolie op de ramen te plakken. Hierdoor heeft de hond geen zicht meer op hetgeen buiten gebeurd. Mocht je hond ook op geluid erbij reageren, dan kan je bijvoorbeeld de radio aanzetten. Het is elk geval belangrijk dat de hond geen overmatige spanning meer kan opbouwen.
2. Verdiep je in de onderliggende emotie
Het is hierbij belangrijk dat je (zo goed als) zeker weet wat de oorzaak is van het overmatige geblaf. Hieronder vind je niet volledige opsomming van gedragingen met handvatten voor begeleiding van het gedrag. Uiteraard kan je overal je eigen draai aangeven, maar het geeft wellicht inzicht in welke weg in te slaan.
* Mijn hond is alleen 'maar' waaks: Je kan je hond bedanken voor het feit dat hij jou gemeld heeft dat er onraad is en daarna aangeven dat het klaar is en dat jij het vanaf hier wel overneemt. Een woordje als 'klaar' zou je aan kunnen leren of bijvoorbeeld 'zwijg' en 'luid'.
* Mijn hond wil de voorbij wegjagen omdat hij ze eng vindt: De onderliggende emotie is hierbij is angst, dus zou het mooi zijn als je hond meer vertrouwen in andere mensen (of honden of paarden of waar hij ook maar tegen blaft) gaat krijgen. Dat betekent dus je hond goede ervaringen op laten doen met andere mensen. Vind je hond daarna andere mensen best wel leuk of misschien maximaal neutraal, dus kun je daarover gaan communiceren naar je hond. Bijvoorbeeld; "Kijk dan zijn van die leuke mensen."
* Mijn hond wil graag naar de mensen/honden toe: Organiseer bijvoorbeeld met enige regelmaat een playdate voor je hond. Dit kan met mensen of andere honden zijn; waar jouw hond maar behoefte aan heeft. Wanneer hij zich daar heerlijk mee bezig heeft kunnen houden, is de wanhopige behoefte van de hond om er per se naar toe willen, vaak al minder en/ of is de hond meer bereikbaar om aan te geven dat het klaar is. (Net als bij de waakse hond.)
* Mijn hond is gefrustreerd omdat hij meer actie wil: Zorg dat je hond mentaal uitgedaagd wordt. Een fysieke wandeling of rennen naast de fiets zorgt voor een goede conditie van je hond, maar maakt de hond niet mentaal moe. Hoe een hond voldaan moe wordt, hangt van het type hond af. Een hondensport, denkspelletjes, clickertraining, balansoefeningen en dingen samen ondernemen kunnen veel voldoening geven.
3. Oefen met je hond in de buurt van het raam
Wat niet te doen
Straf of corrigeer je hond niet fysiek. Vanuit frustratie mopperen heeft uiteindelijk ook geen zin. Je neemt hiermee de onzekerheid, de frustratie of het verlangen niet weg. Meestal vererger je onderliggende negatieve emoties bij je hond juist. Misschien durft je hond dan niet meer te blaffen, maar de oorzaak waarom je hond dit deed heb je niet opgelost (misschien zelfs verergerd). Vroeg of laat zal deze angst of de frustratie zich op een andere manier uiten bij je hond.
Wat verder nog handig is om te weten
Het begrenzen van gedrag door bijvoorbeeld een 'klaar' aan te geven of het inzetten van 'zwijg' is ook een vorm van een correctie. Je vertelt hiermee je hond dat hij mag stoppen met wat hij aan het doen is. Wanneer je dit aanleert op een rustige manier zonder dwang en met beloningen, kan je dit prima toepassen in de bovengenoemde situaties.
Meestal zie je dit gedrag vanaf de pubertijd ontstaan of toenemen. Het is het mooiste als je vanaf het begin, het gedrag kan gaan begeleiden.
Is het je hond al wat ouder en heeft hij het gedrag al vaker vertoond; het dan geduld. Het kost even wat tijd, maar uiteindelijk zal je hond begrijpen wat de bedoeling is en zal dat zijn nieuwe gedrag zijn.
Reactie plaatsen
Reacties